2ο Γυμνάσιο Αργυρούπολης

<<  27-04-2015

Αγαπημένο μου ημερολόγιο?..

Σήμερα συμπληρώθηκε ένας χρόνος από τον τραγικό θάνατο του Βασίλη. Η τάξη μας πλέον "άδεια" χωρίς το ζεστό χαμόγελό του, χωρίς την παρουσία του??Αυτό όμως που μας κρατάει δυνατούς και μας δίνει κουράγιο είναι ότι δεν τον θυμόμαστε ποτέ θλιμμένο. Πάντα με αυτό το αληθινό και ζεστό χαμόγελό του γέμιζε την τάξη μας με χαρά??Δεν σε έχουμε ξεχάσει και ούτε πρόκειται?...θα είσαι πάντα το χαμόγελό μας?..>>

<<Ο Βασίλης ήταν η ψυχή της τάξης. Έκανε αστεία που γελάγαμε όλοι μαζί, αλά αυτό που μου άρεσε περισσότερο σε αυτόν ήταν το χαμόγελό του. Όταν χαμογέλαγε γινόταν άλλος άνθρωπος???..>>

Αυτά είναι μερικά από τα τρυφερά λόγια που έγραψαν οι μαθητές του σχολείου μας, για να τιμήσουν τη μνήμη του αδικοχαμένου φίλου τους Βασίλη Ζωγράφου, στη μικρή εκδήλωση που πραγματοποιήσαμε σήμερα στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων του σχολείου μας. Οι συμμαθητές του Βασίλη παρουσίασαν στιγμές από τη ζωή του στο σχολείο και διάβασαν κείμενα που έγραψαν γι' αυτόν. Το πρωί, στην αυλή του σχολείου, φύτεψαν μία ελιά και δημιούργησαν ένα μικρό μυριστικό κήπο.

Ευχαριστούμε το σύλλογο γονέων και κηδεμόνων του σχολείου μας καθώς και τη γεωπόνο του Δήμου Ελληνικού-Αργυρούπολης κ. Μαλτέζου Παναγιώτα για την πολύτιμη βοήθειά τους.

(και ένα ποίημα που έγραψε ο καθηγητής των Γερμανικών κ.Χαριτίδης  Πολύβιος)

Στο Βασίλη.

Με λαβωμένα μάτια θλιβερά

Το χρόνο να κοιτάζουν

Πίσω στις μέρες που΄παιζες

Στιγμές να ξεθωριάζουν.

Γλυκές αγάπες τρυφερές

Πολλών παιδιών αγκάλη

Μνήμες χαρούμενες, ζεστές

Στου ονείρου τ΄ακρογιάλι.

Μικρό, χαρούμενο παιδί

Σε μια καρδιά μεγάλη

Ο κόσμος που μονάχεψε

Θα σκύψει το κεφάλι.

Ζωές που πίσω αφήσανε

Την αύρα της φιλίας

Όλοι εδώ εζήσαμε

Στιγμές της τραγωδίας.

Μα εσύ, να, τώρα εκεί ψηλά

Χαμόγελα μοιράζεις

Και φίλους σου παντοτινούς

Αιώνια θ? αγκαλιάζεις.